کراک؛ کابوس شب‌های جوانی
باتوجه به میزان شیوع کراک در میان نسل جوان، به‌نظر می‌رسد اعتیاد به کراک بر عکس جوامع صنعتی صرفا جنبه تفریحی نداشته و عوامل اجتماعی ـ اقتصادی در گسترش آن دخیل بوده‌اند. علت عمده گرایش جوانان به کراک، مشکلات اقتصادی است ، وضعیت اقتصادی حاکم بر هر جامعه‌ای در بروز مشکلات و ناهنجاری‌های اجتماعی تاثیر عمیقی دارد، به‌طوری که اگر نابرابری در توزیع فرصت‌ها افزایش یابد و جوانان نتوانند به‌راحتی به فرصت‌های مطلوب اجتماعی دست پیدا کنند، گرایش به مصرف موادمخدر و الکل برای تسکین دردهای اجتماعی بیشتر و بیشتر می‌شود و در این میان گروه‌های سنی زیر 20 سال بیشتر از بقیه، هنجارهای پذیرفته‌شده اجتماعی را زیر پا می‌گذارند و از آنجا که در جامعه فعلی ایران، فرصت‌های اجتماعی بسیار محدود است و همه جوانان امکان تحصیل ندارند، هرچند ظرفیت دانشگاه‌ها افزایش یافته اما تب و التهاب کنکور از دیپلمه‌ها به لیسانسه‌ها منتقل شده است و همچنان یک نوع استرس و ترس از عدم موفقیت در بین جوانان وجود دارد.
تحصیلکرده‌های دانشگاهی هم که چند سال پول و انرژی خود را صرف تحصیل می‌کنند، بعد از مدتی سرخورده می‌شوند چون هیچ شغلی برای آنها تعریف نشده است.
در‌واقع زیرساخت‌های اجتماعی متناسب با افزایش جمعیت رشد نکرده‌اند و جوان امروزی سرگردان و بی‌پناه مانده است.
وقتی جامعه نتواند امکانات رشد یک جوان را فراهم کند، کمبودها و مشکلات حالت‌های مختلفی را به‌وجود می‌آورند که افزایش کجروی‌ها یک شکل آن است.
بنابراین جوان برای فرار از مشکلات و تسکین آلام خود، کراک را به‌عنوان آسان‌ترین و ارزان‌ترین راه برای کسب لذت انتخاب می‌کند. هرچند مسوولان در پیشگیری و مبارزه با این معضل اهتمام می‌ورزند اما این برخوردها تنها برخورد با معلول‌هاست.